HEEMKUNDEKRING
OP DE BEEK
PRINSENBEEK
Beeldbank Bibliotheek
|
|
HEEMKUNDEKRING
|
|
|
|
|
Klik op deze tekst voor een 100% weergave van bovenstaande afbeelding |
|
| Boeknummer | : | 00204 |
|---|---|---|
| Titel | : | 40 jaar KNBTB-bedevaarten Lourdes 1953-1992 |
| Auteur(s) | : | Mevr. M. van Meer, Rector A.Merkx |
| Verschijningsjaar | : | 1993 |
| Beschrijving | : | 40 jaar KNBTB-bedevaarten Lourdes 1953-1992 Voorwoord Wonder Is het ter bedevaart gaan nog van deze tijd? Deze vraag stel ik - ook aan mezelf omdat ons leven en ons werken steeds meer worden beheerst door materiële zaken en belangen, zoals: Hoe financier ik een mestsilo? Hoe pas ik m’n teeltplan aan in het licht van dalende prijzen? Hoe kan ik m’n bedrijfsontwikkeling optimaliseren? De maatschappij bemoeit zich in toenemende mate met het boeren- en tuin- dersbedrijf. Dat uit zich in tal van geboden, verboden, eisen en regel- geving. Dat hoort kennelijk bij een moderne samenleving. Die bedreigin- gen welke nopen tot een 'struggle for life', laten menigeen in de praktijk van alledag nauwelijks tijd en ruimte voor zaken van diepere waarden. Hoewel ... De Lourdesbedevaarten van de KNBTB vormen een erfgoed uit de tijd dat katholieke boeren en tuinders zich verenigden in standsorganisaties waar- aan zij niet alleen het behartigen van hun zakelijke belangen delegeerden, maar waarin zij zich met geloofsgenoten ook thuis voelden. Binnen dat saamhorigheidsgevoel groeide onder meer de behoefte aan bezinning, aan inspiratie, aan pelgrimage. Vele duizenden boeren en boerinnen, tuinders en tuindersvrouwen en hun gezins- en familieleden hebben in de afgelopen veertig jaar de Lourdes- bedevaart gemaakt. Zij kunnen getuigen van de rijke en verrijkende erva- ringen van hun tocht. Ook nu leeft de behoefte aan pelgrimage nog volop; ondanks of misschien wel dankzij de verzakelijking van en in onze samenleving. We mogen er dankbaar voor zijn, dat vele mensen, jong en oud, zich (blijven) inzetten voor het instandhouden van de KNBTB-Lourdesbedevaart. Dat is toch een klein wonder?! Drs. J.W.E.M. Mares voorzitter KNBTB Ten geleide Ter bedevaart gaan... Het trekken van de mens, individueel of in groepsverband, is iets zó algemeen menselijks dat dit verschijnsel wel moet samenhangen met het diepste wezen van de mens. De mens beleeft er voldoening aan en het geeft een bevrijding zowel aan de gevoelens van vreugde als aan die van verdriet. Het is tevens ontspanning. Iets zó typisch menselijks als het trekken heeft het religieuze in de mens heel sterk aangegrepen. Het heeft zijn uitdrukking gevonden o.a. in de bedevaarten en processies. Zowel in de bedevaart als in de processie spelen de mystiek van de 'weg' en de mystiek van het 'trekken' een belangrijke rol. Zolang de mens bestaat, bestaat het ter bedevaart gaan, op weg gaan naar God. In de heilige Schrift, in het oud-testamentische boek 'Exodus' lezen we over de uittocht van het Joodse volk uit Egypte, het slavenhuis. Zij trekken op naar het beloofde land, naar God. God leidt die tocht. 'En Jahwe ging voor hen uit' (Ex. 13,12). De mens heeft geen vaste woonplaats hier op deze wereld, hij is op weg naar God. Ook in het Nieuwe Testament lezen we hierover, o.a. in het Evangelie van Lukas over de bedevaart van Jezus met Maria en Jozef samen met een grote groep mensen. 'Ieder jaar reisden zijn ouders tegen het paasfeest naar Jeruzalem' (Lk. 2,41-42). Het is niet waar, wat door tegenstanders wel eens wordt opgemerkt, dat een bedevaart naar een Maria-oord een sta-in-de-weg is of een blokkade op de weg naar God of zijn Zoon Jezus Christus. Integendeel. De juiste Maria-verering brengt de gelovige mens tot Christus. Maria verwijst met heel haar leven, met heel haar geloof naar Jezus Christus. 'Per Mariam ad Jesum!' Door Maria tot Jezus. God heeft Maria uitverkoren als Moeder van ons allen. Langs de Moeder bereiken wij de Vader. Daarom gaan we tot haar op bedevaart, met al onze vragen en zorgen, maar ook met de openheid en de stilte om God tot ons te laten spreken door zijn Zoon en zijn Moeder. De KNBTB-commissie en nog meer de NCB-commissie hebben in de veertig jaren van hun Lourdesactiviteiten bij voorkeur aan zieken en gehandicapten mogelijkheden aangereikt om een bedevaart naar Lourdes te maken. En dit niet in de verwachting dat al deze mensen in Lourdes genezen zouden worden, maar wèl dat zij er 'beter' vandaan komen. Beter in de zin van: gesterkt, getroost, nieuwe moed opgedaan en extra kracht om hun ziekte, hun kruis te aanvaarden en beter te kunnen dragen. Het is dan ook niet 'zomaar' datje in Lourdes zoveel blijde gezichten ziet! Want daar krijgt men heel persoonlijk te horen: 'Ga in vrede, je geloof heeft je genezen'. Lourdes geeft een extra dosis vitaminen, niet in de vorm van tabletten maar door de ervaring, het gevoel dat God met je meetrekt eh Hij je helpt het leven te aanvaarden zoals het naar je toekomt. Maar ook voor de gezonden is Lourdes een oase van gebed en ontmoeting, de 'plek waar de hemel de aarde raakt'. Het samen optrekken, het samen bidden en zien bidden, het met duizenden deelnemen aan de sacraments- processie en de lichtprocessie, je verbonden voelen als wereldkerk met mede-christenen uit alle delen van de wereld, met alle volkeren één gemeenschap vormen, het zien van de blijheid die zieken uitstralen on- danks hun situatie, het in stilte neerknielen bij de grot: het zijn allemaal momenten die indruk maken, die geestelijk verrijken en een gevoel van diep geluk geven. Geen wonder dat ondanks alle sekularisatieprocessen en de teruggang van het kerkbezoek in Nederland het aantal pelgrimerenden naar Lourdes nog eerder toe- dan afneemt. Lourdes is echter niet enkel een plaats van gebed en bezinning. Het hulpbetoon, de onderlinge liefde, het er-zijn-voor-de-ander maken Lourdes tot een plek van daadwerkelijk christendom. Ieder helpt ieder. Men staat klaar voor elkaar, troost elkaar, deelt lief en leed met elkaar, maakt plezier met elkaar. En dat als een vanzelfsprekendheid waar je stil van wordt. Over wonderen gesproken! Ik denk dat dit het ook is wat jonge mensen zo aanspreekt in Lourdes en trekt naar Lourdes. Het is in deze veertig jaren dan ook nooit een probleem geweest om voldoende jonge mensen bereid te vinden als vrijwillige hulpkracht (zelfs met bijbetaling!) aan een bedevaart deel te nemen. Elk jaar ervaren deze jonge mensen weer hoe de vreugde die zij brengen aan zieken en gehandicapten op hen zelf terugkaatst, hen zelfs tot diep in hun binnenste raakt. Tegelijk zijn zij ook een bron van vreugde voor vele gezonde (oudere) pelgrims. Dezen zien vaak tot hun verbazing maar vooral tot hun vreugde hoe positief die jonge mensen zijn: zo toegewijd, zo attent, zo vol liefde en geduld. Oud en jong inspireren elkaar, luisteren naar elkaar, genieten van elkaar, zijn één met elkaar. Ook dat is een van de wonderen van Lourdes! Maar het eerste (echte) wonder van Lourdes, de verschijning van Maria, heeft Lourdes gemaakt tot een van die 'uitgespaarde plekken' in de wereld waar het visioen over een andere wereld wordt hoog-gehouden, waar mensen tijd en aandacht hebben om zich de 'nieuwe mens' voor te stellen, waar mensen met stilte de verkeerde ijver te lijf gaan, en waar mensen meetellen niet om wat zij hebben maar om wat zij zijn en vragen en zoeken. Gelukkig zijn er in onze wereld nog van die uitgespaarde plekken die zich heel duidelijk lenen om 'goede aarde' te zijn, waar het zaad, Gods woord, nog goed terecht komt. Lourdes is zo’n plek. Rector A.J. Merkx Voorzitter Commissie Lourdesziekenfonds NCB |
| Medium | : | Boek |
| Taal | : | Nederlands |
| Uitgever | : | Lourdescommissie KNBTB |
| Aantal pagina's | : | 105 |