![]() |
![]() |
HEEMKUNDEKRING
|
![]() |
![]() |
|
|
![]() Klik op deze tekst voor een 100% weergave van bovenstaande afbeelding |
|
Boeknummer | : | 00528 |
---|---|---|
Titel | : | Het aanzien van 1979. Twaalf maanden wereldnieuws in beeld |
Auteur(s) | : | Johan Jongma samenstelling |
Verschijningsjaar | : | 1980 |
Beschrijving | : | Fotoboek van markante gebeurtenissen en personen in Nederland en uit het wereldnieuws in 1979 Het Aanzien van 1979: achttiende deel van de overbekende, veel geraadpleegde reeks fotojaarboeken. Sinds 1962 loopt deze serie al en elk jaar weer is 'Het Aanzien’ een snelle best-seller gebleken. Omtrent drie miljoen exemplaren zijn in die achttien jaren gretig afgenomen, inclusief de eerste drukken van de intussen verschenen, tot 1900 teruggaande meerjaren-overzichten. Samen vormen al die fotojournalistieke documentaires een boeiend en gevarieerd beeldverslag van het wereldnieuws van de tot nu toe verstreken acht decennia van de twintigste eeuw. Dit boek maakt het ‘aanzien’ van die tachtig jaren compleet. Aan de hand van 300 nieuwsfoto’s, begeleid door een vlotte tekst, krijgt u nog eens scherp kijk op de vele schokkende, markante, interessante en ook amusante gebeurtenissen die 1979 te zien heeft gegeven. Met als hoogtepunten: — de vluchtelingentragedie in Zuidoost-Azië — de islamitische revolutie in Iran — het vredesverdrag tussen Egypte en Israël — de paniek om de kerncentrale in Harrisburg — de verdrijving van dictator Idi Amin — het aantreden van premier Margaret Thatcher — de bevrijding van Nicaragua — de reizen van paus Johannes Paulus — de moord op graaf Mountbatten — de val van schertskeizer Bokassa — de Rhodesië-conferentie in Londen Het is slechts een kleine greep uit de bonte verscheidenheid aan feiten waardoor u zich in 1979 gegrepen of aangesproken hebt gevoeld, waaraan u persoonlijke herinneringen koestert of waarvan u misschien al lang geen weet meer had. De dubbele betekenis van de titel van dit jaaroverzicht gaat ook nu weer op: de gememoreerde gebeurtenissen verlenen het laatste der jaren zeventig voor altijd een herkenbaar ‘voorkomen’ in de geschiedenis en ze zijn én blijven het bekijken meer dan waard. Aanzien doet gedenken! Een vrolijk totaalbeeld is het niet dat op de hierna volgende bladzijden in uw herinnering wordt teruggeroepen. Maar als u het wereldgebeuren van 1979 nauwlettend hebt gevolgd, zal u dat niet verbazen. Ook het laatste der jaren zeventig is uiterst woelig geweest, doortrokken van bloed en tranen, overladen met geweld en rampspoed. Het is schier ondoenlijk uit de wirwar van al het ons bestormende wereldnieuws enkele vaste lijnen te trekken en zo het 'signalement’ van het hele jaar 1979 te schetsen. Misschien is dat pas over enige tijd mogelijk, als alle_gebeurtenissen zijn uitgewerkt — of overtroffen en achterhaald — en als het vervolg der geschiedenis heeft uitgemaakt of een op het eerste gezicht gewichtig feit louter op zichzelf stond of dat juist een minder in het oog springend voorval illustratief was voor een nieuwe politieke of maatschappelijke ontwikkeling. Terugblikkend op de lange reeks hoogtepunten kunnen we echter nu al vaststellen dat 1979, toevallig of niet, bepaald een slecht jaar betekende voor een stel tirannieke en wrede potentaten: Idi Amin, Somoza, Macias, Bokassa. De vraag is maar: zijn ze voorgoed verdwenen en staan in hun plaats niet andere onderdrukkers op? In Iran lieten de gebeurtenissen na de aftocht van sjah Mohammed zich alvast allesbehalve hoop gevend aanzien. Ayatollah Khomeini keerde in triomf terug, maar al spoedig ontaardde de door hem gepredikte islamitische revolutie in een moordende onverdraagzaamheid jegens 'afvallige’ Koerden en in een haatcampagne tegen de Amerikanen, die werden vervloekt omdat ze het regime van de sjah jarenlang op de been hadden helpen houden en de zieke ex-despoot niet wilden uitleveren. Onheil, nachtmerries en emoties — 1979 was er vol van. Het was het jaar van 'Holocaust’ en ’Harrisburg’, van heftig verzet tegen modernisering van het Navo-kernwapentuig, met alle politieke consternatie van dien. Het was bovenal het jaar waarin de wereld geschokt werd door een vluchtelingentragedie die haar weerga niet kende: die van de Vietnamezen die bij honderdduizenden een heenkomen overzee zochten en de Cambodjanen die in even schrikbarende ellende naar Thailand uitweken. Hun leed tekent voorlopig méér het ’aanzien’ van 1979 dan de revolutionaire waanzin in Iran. Daarom prijkt op het omslag van dit boek niet een konterfeitsel van Khomeini, maar een foto van een groepje bootvluchtelingen op een Maleisisch strand. Een schrijnend beeld en tevens helaas een onzalige herinnering aan 1979 als het Jaar van het Kind, waarin kinderen niettemin een belangrijke, zij het deerniswekkende rol op het wereldtoneel hebben meegespeeld. Zo leidde de internationale verontwaardiging over de moord op minstens honderd schoolkinderen mede tot de val van schertskeizer Bokassa. Zo kreeg Moeder Teresa een Nobelprijs dank zij haar zorg voor de sloppenkinderen van Calcutta. En het drama in Cambodja zou wellicht niet zo’n appel op het wereldgeweten hebben kunnen doen als niet de alarmerende berichten hadden gecirculeerd dat geen kind onder de vijf jaar de verschrikkingen had overleefd. Johan Jongma |
Medium | : | Fotoboek/Jaarboek |
Taal | : | Nederlands |
Uitgever | : | NV Uitgeverij Spaarnestad Haarlem |
Aantal pagina's | : | 238 |